JUTRO BĘDĘ PRZEDSZKOLAKIEM
CZYLI
DEBIUT W PRZEDSZKOLU

   

Przedszkole Publiczne Nr 2
w Kamiennej Górze
 

DROGA MAMO! DROGI TATO!

Wasze dziecko już 1 września zacznie uczęszczać do przedszkola. To będzie wielka chwila dla niego, ale i dla Was. Wielkie przeżycie, a nawet stres. W domu, w znanym otoczeniu, czuje się ono pewnie i bezpiecznie, a przedszkole może napełniać je strachem. Nieraz większy lęk o swoje pociechy przeżywają rodzice. Dlatego też dla Waszego dziecka mamy przygotowany program adaptacyjny, a dla Was te porady, w których opiszemy, jak w miarę bezboleśnie przejść okres adaptacji dziecka do warunków przedszkola.

 

 

Prosimy o skorzystanie z naszych rad i wskazówek, a na pewno będzie łatwiej Wam i dziecku przeżyć dramat rozstania.

 

 

 

Na początek – poznajmy się                    

 

Nasze motto: Mali Optymisci poznają świat.

 

 

 

W naszej placówce szczególną uwagę zwracamy na indywidaulny rozwój dzieci w wziaku z posiadanym potencjałem, kształtowanie postawy optymizmu oraz promowanie zdrowego trybu życia i kształtowanie wśród dzieci postaw prozdrowotnych min. poprzez naukę właściwego odżywiania się, rozwijanie sprawności ruchowej, profilaktykę chorób – dbanie o higienę osobistą itp. Realizujemy szereg atrakcyjnych programów prozdrowotnych oraz organizujemy wiele ciekawych imprez. Zachęcamy do zapoznania się z nimi na naszej stronie internetowej: WWW.przedszkole2kg.edupage.org

 

CZĘŚĆ I: ORGANIZACJA PRACY PRZEDSZKOLA

 

 

Przedszkole czynne jest w godzinach od 5.30 do 16.30. Przyprowadzając dziecko do przeszkola należy odnaleźć dane dziecka na listach grupowych, w szatni znaleźć szafeczkę dziecka, przebrać je i odprowadzić do sali.

 

W okresie adaptracyjnym rodzice mogą odprowadzić dziecko do grupy 

(wejscie w obuwiu zmiennym). Bedziecie mieli Państwo możliwość zobaczenia w jakiej sali i pod opieka jakich nauczycielek znajduje sie dziecko. Po zakończeniu okresu adaptacyjnego dzieci bedą wchodziły i wychodziły z sal przy pomocy pań salowych. 

 

Jeśli dziecko będzie odbierać z przedszkola osoba inna, niż rodzic (babcia, dziadek, starsze rodzeństwo, ciocia itp.), musicie napisać Państwo upoważnienie do odbioru dziecka z podaniem danych personalnych osoby upoważnionej (na druku lub ręcznie). Wskazane jest, aby osoba odbierająca dziecko była osobą pełnoletnią.

 

OSOBIE NIEUPOWAŻNIONEJ DZIECKO NIE ZOSTANIE WYDANE

 

CO TRZEBA PRZYNIEŚĆ DO PRZEDSZKOLA?

 

Debiutującego przedszkolaka trzeba wyposażyć w:

 

kapcie i ubranie na zmianę - proszę przynieść w worku podpisanym już pierwszego dnia pobytu dziecka bieliznę na zmianę- bo wszystko się może zdarzyć - spodnie, rajstopy, koszulkę na zmianę

 

Wyprawki, tzn. materiałów plastycznych (bloków, kredek itd.) sami nie kupujcie, prosimy ich nie przynosić. Na pierwszym zebraniu we wrześniu nauczycielki ustalą z Państwem, jaką kwotę przeznaczamy na wyprawkę i wszystkie materiały zostaną zakupione przez trójkę grupową w hurtowni.

 

ROZKŁAD ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU

 

 

Na początek dnia: wspólne zabawy z udziałem nauczycielki oraz zabawy i zajęcia indywidualne. Zabawy w małych grupach wg zainteresowań, zabawy ruchowe, ogólnorozwojowe.

Po śniadaniu: zajęcia w grupach, działania dzieci w kącikach: plastycznym, przyrodniczym, konstrukcyjnym i tematycznych; pobyt na świeżym powietrzu, udział w zajęciach dodatkowych. Zabawy i zajęcia rozwijające zainteresowania i doskonalące umiejętności. W grupach starszych – przygotowanie do szkoły. Dbamy o to, aby dzieci przebywały codziennie na świerzym powietrzu (min 2 godz.) – tygodniowo łącznie 10 godz.

Po obiedzie: odpoczynek, relaksacja, zajęcia wyciszające, zabawy swobodne dzieci, zabawy ruchowe, rozmowy indywidualne z dziećmi i rodzicami, w grupach starszych zajęcia indywidualne.

Prowadzone są też zajęcia dodatkowe:  język angielski, zajęcia logopedyczne, religia.

 

 

 

CZĘŚĆ II: CZY ADAPTACJA MUSI BYĆ TRUDNA, CZYLI IDZIE OLA DO PRZEDSZKOLA?

 

 

 

Adaptacja to przystosowanie się do nowego środowiska społecznego, do nowych warunków. Chyba zawsze jest trudna. Rozłąka z mamą, przebywanie w dużej grupie, konieczność podporządkowania się innym, niż w domu, zasadom, to trudne dla małego dziecka. Ma więc Ono prawo do złego humoru lub zmęczenia. Każda ważna zmiana w życiu jest źródłem stresu. Do tej pory obecność mamy zapewniała dziecku poczucie bezpieczeństwa. Teraz zostaje same, w obcym otoczeniu, z obcą panią, nieznanymi dziećmi. Dlatego, jeśli nawet marzyło o przedszkolu, przez pierwsze tygodnie może sprawiać kłopoty – bać się, płakać, moczyć się, mieć niespokojny sen, fantazjować lub zamknąć się w sobie.

Nie straszymy Państwa, lecz uświadamiamy, że tak się może zdarzyć. Żeby się nie zdarzyło, udzielamy kilku rad, podpowiadamy, jak zachować się w „podbramkowych” sytuacjach. Prosimy skorzystajcie z nich dla swojego dobra i dla dobra dziecka

 

 

 

RADA 1:

 

PRZYGOTUJ SAMĄ/SAMEGO SIEBIE

 

Jeśli chcecie, by Wasz maluch awansował na przedszkolaka, powinniście przede wszystkim przygotować do tego …  siebie samych!

Rodzice powinni być przekonani, że takie rozwiązanie będzie najlepsze, zarówno dla nich jak i dla dziecka. Decyzja powinna być podjęta raz, a później konsekwentnie realizowania. Dziecko nie może widzieć na Waszych twarzach wahania, nie powinniście też przy nim dyskutować, czy dane przedszkole jest dobre, czy złe. Wątpliwości, które zasiejecie w jego umyśle, obrócą się potem przeciwko Wam. Uwierzcie, nawet gdy malec bawi się w swoim pokoju i tak słyszy, o czym rozmawiają dorośli.

Najlepiej pójście do przedszkola traktować jako oczywistość. Mama i tata chodzą do pracy, starsze dziecko do szkoły, a młodsze do przedszkola. Tej raz podjętej decyzji należy konsekwentnie się trzymać, tłumacząc dziecku, że takie jest po prostu życie.

 

„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu – o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat.”

Robert Fughlum

 

 

 

RADA 2:

 

OPOWIEDZCIE O PRZEDSZKOLU

 

Wyjaśnijcie dziecku, kto będzie je odprowadzał, kto odbierał, opowiedzcie, co tam będzie robiło, zapewniajcie, że pozna w przedszkolu kolegów, nauczy się ciekawych rzeczy. Przychodźcie z dzieckiem na planowane spotkania w przedszkolu, niech obejrzy przedszkole, pozna swoją panią, kolegów – razem będzie im raźniej.

Absolutnie nie straszcie go mówiąc: „w przedszkolu nauczą cię grzeczności”, nie przypominaj co chwilę: „jak zostaniesz przedszkolakiem, będziesz musiał …..”. Podobne uwagi zniechęcają dziecko do przedszkola, wywołują niepotrzebny stres. Lepiej, by dziecko miało wrażenie, że „awansuje na przedszkolaka”, co oznacza „teraz jesteś już duży”. Odwołuj się do pochwał typu: „założyłeś spodnie sam, zupełnie jak prawdziwy przedszkolak”.

 

PAMIĘTAJ! DOBRE NASTAWIENIE TO POŁOWA SUKCESU!

 

RADA 3:

 

NAUCZCIE MALCA SAMODZIELNOŚCI

 

Do tej pory pomagaliście dziecku podczas mycia, ubierania się, jedzenia, być może nawet wyręczaliście je w tym. Aby pobyt w przedszkolu nie był zbyt dużym stresem dla dziecka, powinno ono choć trochę radzić sobie samo w łazience i przy stole. Jest jeszcze trochę czasu, poćwiczcie więc z nim w domu samodzielne jedzenie, picie z kubka, ubieranie się, mycie rąk, niech przynajmniej  podejmie próby samodzielności. Na pierwsze przedszkolne tygodnie dobierz ubranka, które łatwo się zdejmują i spodenki z gumką, bluzki wciągane przez głowę (nie za ciasne), kapcie na rzepy lub zamek (bez sznurowadeł). Pamiętaj, aby było wygodnie i że dziecko ma prawo się pobrudzić.

 

RADA 4:

 

ROZŁĄKA JEST NIEUNIKNIONA

 

Nie przychodźcie do przedszkola w ostatnim momencie. Lepiej mieć czas na spokojne towarzyszenie malcowi w szatni. Nie wprowadzajcie atmosfery pośpiechu i nerwowości. Potem czule, lecz stanowczo i konsekwentnie pożegnajcie się i wyjdźcie. Łzy przy rozstaniu z mamą są naturalne. Dziecko nie ma poczucia czasu i Wasze obietnice, że wrócicie po południu, mogą na początku niewiele dla niego znaczyć. Nie pytajcie też: „Czy mogę już iść?”, „Już idę, dobrze?”, bo co zrobicie, jeśli dziecko zdecydowanie powie: „NIE!”? Czy zmienicie swoją decyzję, powodując tylko mętlik w głowie malucha?

 

Mamo! Jeśli mimo upływu czasu bardzo cierpisz przy rozstaniu z dzieckiem, lepiej, by przyprowadzał je tata. Pamiętaj też, że najgorsze są poniedziałki. W kolejnych dniach dziecięcy protest nieco się wycisza, by w następny poniedziałek pojawić się z nową siłą.

 

RADA 5:

 

NA POCZĄTEK MAŁE DAWKI

 

Jeśli to możliwe, w pierwszych dniach odbierajcie dziecko po obiedzie. Nie chodzi tylko o skrócenie rozłąki, ale również o to, że małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza wtedy, gdy ma dużo nowych wrażeń i doświadczeń. Do tak dużej zmiany warto więc przyzwyczajać przedszkolaka powoli.

 

UWAGA!

Nie spóźniajcie się z odbieraniem dziecka.

Jeśli obiecaliście, że przyjdziecie po obiedzie, dotrzymajcie słowa!

 

 

 

RADA 6:

 

WIĘCEJ MIŁOŚCI!!!

 

W pierwszych przedszkolnych chwilach poświęćcie dziecku więcej czasu, niż zwykle. Pytajcie nie tylko o to, czy zjadło zupę i drugie danie, lecz także o to, jak daje sobie radę w nowej sytuacji, co dzieje się w przedszkolu, czego się nauczyło, czy ma już kolegę lub koleżankę, jak ma na imię jego pani.

 

I NAJWAŻNIEJSZE: CZĘSTO JE PRZYTULAJCIE!

 

 

RADA 7:

 

BĄDŹCIE W BLISKIM KONTAKCIE Z NAUCZYCIELKĄ.

 

Rozmawiajcie z nauczycielką o dziecku, jeśli coś Was niepokoi lub z czegoś się cieszycie. Pani powie Wam, jak dziecko sprawuje się w ciągu dnia. Zdarza się, że w pierwszych dniach dziecko nie pozostawia na nauczycielce „suchej nitki” lub fantazjuje na temat przedszkola. Przyczyny – rozczarowanie, że pani wzięła na kolana innego malca, zbyt szybko nie zareagowała na prośbę dziecka itp. Postarajcie się uważnie je wysłuchać, bez komentarzy i pouczania. Rozmawiajcie o tym z nauczycielką, pomoże Wam to ustalić przyczynę antypatii i odpowiednio temu zaradzić.

 

 

RADA 8:

 

JEŚLI ZNÓW SIUSIA W MAJTKI

 

Zdarza się, że dziecko w pierwszych tygodniach moczy się. Przyczyny mogą być błahe:

• dziecko było pochłonięte zabawą
• nie dało sobie rady z odpięciem spodni
• krępowało się poprosić nauczycielkę o pomoc.

Bywa, że jest to objaw lęku i  niepewności. Mokre majtki to sposób, by mama i pani poświęciły mu więcej uwagi. Naturalnie nie robi tego świadomie. Nie krzyczcie więc na dziecko i nie zawstydzajcie go. Okazuj za to dużo czułości i troski. Na wypadek „wpadki” daj maluchowi zapasową bieliznę.

W naszym przedszkolu toalety dla dzieci nie znajdują się przy salach. Maluch musi po pewnym czasie sam pokonać odległość do toalety, w pierwszych tygodniach pomaga pani salowa. Ta umiejętność wymaga od dziecka odwagi i nowych umiejętności. Nie martw się, wszystkie dzieci z biegiem czasu radzą sobie doskonale.

 

RADA 9 

CIERPLIWOŚĆ I CZAS

Jeśli dziecko mimo wszystko bardzo przeżywa rozstanie, jeśli nie chce chodzić do przedszkola, nie poddawaj się, nie zostawiajcie go w domu tylko dlatego, że płacze. Przyprowadźcie pomimo, że wyrywa się na ulicy, gdy zobaczy przedszkole. Nie przyprowadzajcie i zaraz zabierajcie do domu, bo wpada w histerię. Jeśli takie sytuacje będą się powtarzać , ryzykujecie, że dziecko zawsze wykorzysta Waszą słabość ze szkodą dla siebie. Wielu rodziców mówi wtedy: „może za miesiąc, może za rok”.

Na pewno dziecku trudno jest zaadaptować się do nowej sytuacji. Ale warto też zdać sobie sprawę, że tego rodzaju próby jeszcze wielokrotnie czekają je w życiu. Pójście do nowej szkoły, egzamin, praca – wszystko to są sytuacje stresujące, z którymi trzeba dawać radę.

Rady nasze należy czytać często (bez przesady oczywiście) i stosować. Wtedy będą skuteczne, ale oto najważniejsza rada:

 

Jeśli poczujesz, że nic z tego, że chyba nigdy nie przyzwyczaisz dziecka do przedszkola, pomyśl:

JUTRO BĘDZIE LEPIEJ!

 

 

Z najlepszymi życzeniami udanego startu

Dyrektor i Nauczyciele

Przedszkola Publicznego Nr 2 w Kamiennej Górze

 

Polecamy publikację dotyczacą adaptacji dziecka w przedszkolu: 

https://blizejprzedszkola.pl/sklep/propozycje-zajec-i-zabaw/1087-666-vademecum-efektywnych-rozwiazan-adaptacja.html